Counting down the days (maar dan andersom)

De afgelopen week is om gevlogen, vorige week zaterdag heb ik mijn laatste verslag geplaatst en dat voelt als gister. We hebben dan ook nog heel veel gedaan de laatste week. Zaterdag hebben we nog even van het goede leven genoten en zijn we een dagje naar het Mole Parc geweest, daar hebben we lekker aan het zwembad gelegen met het uitzicht op de olifanten. Deze keer hadden we de taxi op tijd besteld en zijn we niet stil komen te staan langs de weg! (thank god)
Omdat we zo blij waren dat god Femke die week van malaria genezen was, diie voor het nog niet wist, een paar dagen ziek in bed heeft gelegen omdat ze dus malaria had, zijn we zondagochtend naar de kerkmis gegaan in ons dorpje. Dat was zacht uitgedrukt een intense ervaring, de muziek, zang, het getrommel en gegil overviel ons en we kregen meteen kippenvel. Wat is het bij ons dan toch een saaie boel in de kerk ;)
Maandag en dinsdag hebben we gebruikt om afscheid te nemen van Damongo en nog de laatste dingen te doen die we wilden doen. Zo zijn Sister Mary en Falila pannekoeken bij ons komen eten en hebben we een echt primitief Afrikaans dorpje bezocht namelijk Sori nr. 1.

Woensdagochtend zijn we vertrokken voor naar Tamale voor een overnachting want donderdagochtend zouden we om kwart voor 9 terugvliegen naar Accra. Die vlucht wilde we natuurlijk niet missen, dus vroegen we onze chauffeur ons ruim op tijd te brengen, 8 uur op het vliegveld zijn zou ruim genoeg zijn volgens hem. Helaas pasten maar de helft van de groep in zijn auto dus moest hij in 2 etappes rijden, zou de incheckbalie eigenlijk al om half 8 gesloten zijn en was het ' redelijk' druk op de weg. Je raadt het al, dit was niet goed voor mijn hart. Uiteindelijk waren we allemaal om half 9 op het vliegveld gearriveerd, konden we nog inchecken dankzij de vriendelijke flirtende baliemedewerker en konden we zo door lopen naar het vliegtuig. Een voordeel van het verhaal: we hebben niet hoeven wachten bij onze gate ;)

Nu zijn we in Accra en hebben we gister het CAS-project bezocht, dat is een straatkinderen project dat kinderen die op straat leven onderwijs aanbiedt maar geen eten en onderdak. De kinderen moeten zelf beslissen om te komen en moeten ook zelf de discipline hebben om te blijven komen. Dit vonden wij een heel mooi en goed doel dus hebben we een deel van ons sponsorgeld aan deze stichting geschonken.

Misschien een beetje raar om nu nadat ik over het CAS-project verteld heb te vertellen dat we nu in een heel fijn hotel slapen voor 2 nachten met airo en met warme douche. Maar toch wil ik het even kwijt haha :)

We vliegen morgen om 9 uur 's avonds en ik land zondagochtend om 8 uur in Brussel. Dit was denk ik mijn laatste reisverslag dus ik wil jullie even bedanken voor het volgen van mijn reisverslagen en ik hoop dat ik jullie een beetje heb kunnen boeien :)
Deze reis was een geweldige ervaring en Esmee, Hanke en Femke zijn goeie vriendinnen van me geworden, die ik zeker even ga missen als ik thuis ben. Het enige wat ik zeker niet ga missen zijn de vreselijke insecten, vleermuizen, ratten en muizen die zo nu en dan ons huis hebben betreden.
Adieje wa en ik zie jullie weer in Nederland xxxxxxxxxxxxxxx