Sister Mary
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
19 April 2013 | Ghana, Damongo
Zo daar ben ik weer, inmiddels 4 dagen op de laatste plaats van bestemming waar we 3 weken blijven: Damongo.
Afgelopen zondag zijn we van uit Accra naar Kumasi afgereisd en hebben we daar overnacht. De dag erna zijn we vroeg vertrokken om naar Damongo door te reizen, op de weg hierheen hebben we verschillende merkwaardige dingen gezien; zoals een man die zijn aapje aan de lijn aan het uitlaten was, mensen die verschillende soorten dieren aan een strop verkopen langs de weg, wegen die opeens stoppen en een buschauffeur die midden op de snelweg stopt, in z'n achteruit gaat, omdraaid en tegen de richting in gaat rijden, dan houdt je wel even je hart vast. De reis werd afgesloten met 2 uur over een hobbelweg rijden waar iedere zwangere vrouw schijnt te bevallen (wat ik me goed kan voorstellen).
Eenmaal aangekomen in Damongo zijn we langs het ziekenhuis gegaan om ons voor te stellen aan hoofdzuster Sister Mary die ons de stuipen op het lijf joeg met haar strenge gezicht en niet hartelijke uitstraling. Dinsdag
dachten we lekker te kunnen beginnen met werken in het ziekenhuis maar helaas.. Het eten was ons toch niet zo goed gevallen als we dachten, maandag nacht zijn we ziek geworden.
Na 2 dagen als een stel stervende zwanen in ons huis gezeten te hebben kwam Sister Mary opeens binnen waaien, ze vroeg zich af wat we hadden en of we echt wel zo ziek waren. Ze ontdooide meteen, werd de liefste zuster die ik ooit gezien heb, ging voor ons zorgen en haalde de dokter van het ziekenhuis erbij. Die heeft ons voorzien van antibioticakuren en nog wat andere medicatie.
Nu een paar dagen later voelen we ons stukken beter en Sister Mary komt een paar keer per dag binnenwaaien (net zoals andere mensen van het dorp trouwens) om te controleren of we onze pillen wel gepakt hebben en genoeg thee drinken. Vandaag zijn we dan eindelijk in het ziekenhuis geweest om kennis te maken en te kijken op welke afdeling we morgen beginnen met werken. Ik ga beginnen op de mannenafdeling.
Ook hebben we in ons huis een huishoudster die hier een beetje veegt en wat eten voor ons kookt die hoog zwanger is, ze gaat over 5 dagen bevallen en loopt hier gewoon nog rond. Waarschijnlijk gaat een van ons haar dus ook zien bevallen in het ziekenhuis, dat lijkt ons echt heel leuk.
Al met al dus een beetje een valse start gehad maar het komt allemaal goed en morgen gaan we beginnen in het ziekenhuis. Terwijl ik dit verhaaltje typ lopen er wat geiten, varkens en kindertjes door onze voortuin, misschien leuk voor jullie beeldvorming ;)
TOEDELOEEEEEEEE XXXX
Afgelopen zondag zijn we van uit Accra naar Kumasi afgereisd en hebben we daar overnacht. De dag erna zijn we vroeg vertrokken om naar Damongo door te reizen, op de weg hierheen hebben we verschillende merkwaardige dingen gezien; zoals een man die zijn aapje aan de lijn aan het uitlaten was, mensen die verschillende soorten dieren aan een strop verkopen langs de weg, wegen die opeens stoppen en een buschauffeur die midden op de snelweg stopt, in z'n achteruit gaat, omdraaid en tegen de richting in gaat rijden, dan houdt je wel even je hart vast. De reis werd afgesloten met 2 uur over een hobbelweg rijden waar iedere zwangere vrouw schijnt te bevallen (wat ik me goed kan voorstellen).
Eenmaal aangekomen in Damongo zijn we langs het ziekenhuis gegaan om ons voor te stellen aan hoofdzuster Sister Mary die ons de stuipen op het lijf joeg met haar strenge gezicht en niet hartelijke uitstraling. Dinsdag
dachten we lekker te kunnen beginnen met werken in het ziekenhuis maar helaas.. Het eten was ons toch niet zo goed gevallen als we dachten, maandag nacht zijn we ziek geworden.
Na 2 dagen als een stel stervende zwanen in ons huis gezeten te hebben kwam Sister Mary opeens binnen waaien, ze vroeg zich af wat we hadden en of we echt wel zo ziek waren. Ze ontdooide meteen, werd de liefste zuster die ik ooit gezien heb, ging voor ons zorgen en haalde de dokter van het ziekenhuis erbij. Die heeft ons voorzien van antibioticakuren en nog wat andere medicatie.
Nu een paar dagen later voelen we ons stukken beter en Sister Mary komt een paar keer per dag binnenwaaien (net zoals andere mensen van het dorp trouwens) om te controleren of we onze pillen wel gepakt hebben en genoeg thee drinken. Vandaag zijn we dan eindelijk in het ziekenhuis geweest om kennis te maken en te kijken op welke afdeling we morgen beginnen met werken. Ik ga beginnen op de mannenafdeling.
Ook hebben we in ons huis een huishoudster die hier een beetje veegt en wat eten voor ons kookt die hoog zwanger is, ze gaat over 5 dagen bevallen en loopt hier gewoon nog rond. Waarschijnlijk gaat een van ons haar dus ook zien bevallen in het ziekenhuis, dat lijkt ons echt heel leuk.
Al met al dus een beetje een valse start gehad maar het komt allemaal goed en morgen gaan we beginnen in het ziekenhuis. Terwijl ik dit verhaaltje typ lopen er wat geiten, varkens en kindertjes door onze voortuin, misschien leuk voor jullie beeldvorming ;)
TOEDELOEEEEEEEE XXXX
-
19 April 2013 - 13:43
Demi Bleser:
Mijn god marjolein wat een verhaal!
Gelukkig dat je weer beter bent!
heeeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel liefs!
xxxxxxxxxxxxxxxxx deempje -
19 April 2013 - 14:42
George:
Leuke verhaaltjes, Marjolein.....kun je ook foto's maken en hierop posten ?? ;-) -
19 April 2013 - 17:46
Lilian:
Hey snarrel, wat fijn dat jullie weer aan de beterende hand zijn! dan kunnen jullie tenminste mensen gaan beter maken ipv andersom :p en leuk dat je gaat beginnen op de mannenafdeling haha! En sister Mary beter kun je het niet hebben denk ik zo! Ik probeer je vanavond nog even te bellen. Nog een beetje beterschap en succes de eerste dag! Xx -
19 April 2013 - 19:27
Nicole:
Ben maar blij met sister Mary, streng maar zorgzaam, zo moet je ze hebben!
Als je cola kan krijgen........is ook goed voor jullie.
Gelukkig vliegen de zwanen weer !
Kus Mama -
19 April 2013 - 20:45
Ine Widdershoven:
Hallo Marjolein,
Gelukkig dat het beter gaat met jullie, het is niet fijn als je niet lekker bent. Sister Mary is een schat, dat weet ik. Je schrijft erg leuk en ik zie het allemaal voor me. Ik hoop dat jullie goed voor jezelf en elkaar zorgen. Thee drinken en cola, ook heel goed. Veel succes op de mannenafdeling en groet van Ine -
20 April 2013 - 18:08
Oma Loes:
Lieve Marjolein, Het is me wat met de zwanen, fijn dat het nu weer goed gaat. Wat een belevenissen en wat een andere wereld. Ik had al een kleine cultuur schok van Meerssen naar Londen en Wales, maar dit is nog even iets anders. Zal je blijven volgen, veel liefs van oma -
20 April 2013 - 19:44
Finy Van Walschoten:
Heel leuk om te lezen allemaal :) (Jammer van de start, maar gelukkig is het alweer beter). Verheug me alweer op het volgende verhaal!
Groet. Finy -
22 April 2013 - 12:50
Lisanne:
Yooo Marjoletta!
Wat leuk dat je mag beginnen op de mannenafdeling!;)
Ben je weer helemaal beter?
Veel plezier! Xlis -
22 April 2013 - 22:47
Lydia:
Mama sent me the link so I can keep an eye on what you're up to cuzzie. Sounds like a massive adventure already, a big eye opener. Really cool that you put yourself forward to go. Looking forward to the next part of your story...I'm not too sure what the mannenafdeling is but I think it's the men's ward...that could be quite tough. Good luck, enjoy and be safe xx Lydia -
03 Mei 2013 - 08:09
Brigitte:
Hoi Marjolein,
Ik ben een beetje laat, maar wat maak jij allemaal mee zeg geweldig.
Geniet er maar van, ik hoop dat je nog veel moois en spannends xult meemaken. Ben je wel een beetje voorzichtig. Tot ziens xxx Brigittr
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
